18. Hoe vertel je het je partner
Je leest dit boek, omdat je onlangs of al langer geleden fantasieën had over SM. Misschien heb je ook daadwerkelijk SM bedreven. Maar je hebt een vaste partner, met wie je het nog nooit over je SM fantasieën hebt gehad. Je denkt dat als je er over begint, dat ze dan boos wordt of in ieder geval vol onbegrip en walging naar je kijkt, met een blik van "dat overkomt mij weer." Stel je nu eens in de plaats van die partner. Je bent al een tijdje samen, misschien al wel twintig jaar, en ineens komt je geliefde met een bekentenis als

"liefje, ik wil dat je me slaat en pijn doet, dat je me misbruikt en uitscheldt, …" Dat ga je niet zeggen? Nee, natuurlijk ga je dat niet zeggen. Je gaat iets zeggen, heel voorzichtig, in de trant van "liefje, ik moet je wat zeggen, ga even rustig zitten, ik heb een glas voor je ingeschonken, maar ik, ehh, ik heb heel soms van die fantasieën, het is geen SM, maar het lijkt er op, ik wil graag dat je een keer mijn handen aan het bed vastbindt." Voorzichtiger kun je het bijna niet zeggen. Maar je partner hoort je woorden en denkt gelijk aan het stereotiepe beeld van SM dat in de media wordt geschapen, dat beeld van leer en zwepen. Realiseer je dat wat je ook zegt tegen je partner, ze het altijd zal betrekken op dat ongenuanceerde beeld dat buitenstaanders van SM hebben. Wil je werkelijk duidelijk maken wat je wilt en wat je bezighoudt, kies dan een benadering waarbij je zo snel mogelijk dat stereotiepe beeld van SM ontkracht en kunt praten over wat SM voor jou werkelijk is, dat het iets moois en waardevols is. Maak duidelijk dat het niet in plaats komt van je sexleven maar dat het geleidelijk aan een uitbreiding, een verrijking van je sexleven kan zijn. Gemakkelijk gezegd hè? Maar ik kan je nog wel wat verder helpen, hoewel je het wel uiteindelijk zelf zult moeten doen.
Wees eerlijk
Ik vind dat je het wel tegen je partner moet zeggen. Natuurlijk kan ik me niet bemoeien met jullie relatie en met wat jullie tegen elkaar zeggen en wat jullie voor elkaar verborgen houden. Maar wat denk je dat er gebeurt als je partner er uit zichzelf achter komt omdat je een attribuut hebt laten slingeren, of een tijdschrift over SM? En wat denk je dat er met jezelf gebeurt, als je het niet vertelt maar wel steeds meer met SM bezig bent? Van dat laatste kun je zeker zijn. Misschien heb je je SM fantasieën lang verborgen kunnen houden, maar de ervaring leert dat als je eenmaal een boek erover hebt gelezen dat je dan met anderen erover gaat praten, dan is de kans groot dat je iemand tegenkomt die ook aan SM doet, en dan ga je er nog meer over nadenken, en je komt toch in een positie dat je partner er iets van moet weten. Denkt je partner eigenlijk wel zo negatief over SM als jij veronderstelt? Er gaat een anekdote, ik weet niet of het waar gebeurd is, over een stel dat doorging voor het ideale paar. Altijd verliefd, nooit ruzie, altijd druk bezig en hard werken en veel samen uitgaan en op feesten altijd het ideale paar. Na vijf jaar gaan ze uit elkaar en niemand weet waarom, ineens is het uit. Een jaar later komt zij met haar nieuwe vriend op een SM-feest. Inmiddels is ze voor haar SM voorkeuren uit gekomen, misschien omdat die nieuwe vriend erover begon. Ze had het nooit tegen haar vorige vriend durven zeggen. En je raadt het, wie komen ze tegen op dat SM-feest? Haar ex vriend, ook in het leer, met zijn nieuwe vriendinnetje aan een leiband. Ze hebben die avond met elkaar gepraat, en zelfs gespeeld. Sindsdien waren ze weer samen, het ideale paar, alleen gingen ze in het weekend niet meer naar de disco maar naar fetish-feesten en SM speelfeesten.
Hou dus in je achterhoofd dat het heel goed kan dat je partner misschien ook SM fantasieën heeft, of in ieder geval nieuwsgierig genoeg is om SM niet op voorhand af te wijzen. Het zou zonde zijn als jij je dan in bochten wringt om je SM voorkeur verborgen te houden.
Als je haar daarentegen niet zou vertellen over je SM voorkeur, zou je daar dan mee kunnen leven? Kun je volhouden dat jij allerlei fantasieën hebt, terwijl je partner er niks van weet en denkt dat jullie sexleven heel goed is? Kun je je partner onwetend houden? In sommige relaties kan dat en jij bent degene die dat voor jullie kan beoordelen, ik niet. Persoonlijk heb ik er moeite mee als mensen een relatie hebben en dat soort dingen voor elkaar verborgen houden. Ik voor mij speel bij voorkeur niet met mensen die hun SM leven voor hun partner verborgen houden.
Denk goed na voordat je met je partner praat over SM. Als je het goed doet is de kans heel groot dat je met z’n tweeën een manier vindt om jouw SM voorkeur een plaats te geven in je relatie of op een andere manier. Als je echter in één keer teveel wilt of teveel druk uitoefent om je zin te krijgen dan loop je een groot risico dat je teveel vraagt van je partner en dat ze afhaakt. Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast, en in de SM is dat dubbel waar.
De aanpak
Goed, je weet inmiddels dat je partner niet stiekem ook van SM houdt, je kent haar goed genoeg om te weten dat het niet een gemakkelijk gesprek zal zijn, maar je wil er voor uit komen, je wil eerlijk zijn.
Het heeft geen zin om de hete brij heen te draaien. Laat als je het verteld hebt je partner ruimte voor emoties, laat haar tijd om boos te zijn of verdrietig of anderszins hevige emoties te hebben. Maar wees er dan bij om het wat te relativeren, en maak duidelijk dat SM niet gaat om de attributen en het uiterlijk vertoon, maar dat het er om gaat elkaars gevoelens te leren kennen. Goede SM relaties zijn in veel gevallen veel diepere relaties dan de meeste ‘normale’ relaties. Maak je partner duidelijk dat je met je SM gevoelens juist heel veel van haar houdt. Dat je het graag samen met haar zou doen, maar dat je haar anderzijds niet wil belasten met iets waar ze niet achter staat en waar ze niet opgewonden van raakt. Neem de tijd. Ga ervan uit dat je samen een oplossing zult vinden. Daarbij ben je het beste af als je zelf ook zojuist je SM gevoelens hebt ontdekt, en er met je partner over kunt praten als over een ontdekking die je hebt gedaan en waar je niet goed raad mee weet.

"Liefje, ik moet je wat vertellen, ik heb iets geks meegemaakt."
"Zo?"
"Ja, je weet dat programma laatst op de televisie, over SM en dat soort dingen? Nou, ik weet daar niet zoveel van en ik ben geen SM-er, maar op een bepaalde manier raakte ik er naderhand opgewonden van. En nou heb ik er vannacht van gedroomd."
"Gedroomd?"
"Ja, ik heb gedroomd dat jij zoiets met me deed als wat ze ook in dat programma deden, en jij vond het leuk, en ik vond het ook spannend. En toen ik wakker werd, merkte ik dat ik het nog steeds spannend vond. Maar ik vind het een beetje gek eigenlijk, wat moet ik er nou mee?"
"Tsja, dat weet ik niet, het deed mij weinig, dat programma, maar ik vond het ook niet gek of zo. Als mensen zoiets doen, dan moeten ze het zelf weten, als ik het maar niet hoef. Hoezo vond je die droom spannend?"
"Nou, ik vond het allemaal sexueel opwindend, maar ik weet er niet goed raad mee."
"Ja hoor ‘s, daar overval je me mee, daar moet ik eens even over nadenken."


Jouw gesprek ontwikkelt zich vast heel anders, maar het geeft een idee van hoe je het zou kunnen aanpakken. Als je de waarheid een beetje geweld aandoet (je hebt immers helemaal niet gedroomd), wees dan niet bang om dat later gewoon toe te geven zodra je partner iets meer begrip heeft en SM niet meer als iets engs ziet. Eerlijkheid is belangrijker dan wat ook en je kunt beter toegeven dat je verhaal iets bijgekleurd was dan dat je partner de twijfel blijft houden of je wel helemaal eerlijk bent. Het verhaal heeft dan z’n functie gehad om de boodschap wat verteerbaarder te maken. Dat is eigenlijk de essentie: maak eerst duidelijk dat SM niet iets vreselijks en engs is, vertel dat jij ‘iets met SM hebt’, en tenslotte vertel je eerlijk hoe de vork in de steel zit. Als je partner ergens in dat proces afhaakt, zorg dan dat het gesprek niet afglijdt naar een keuze tussen elkaar en SM want emotioneel worden heeft in dit geval geen zin en werkt alleen contraproduktief. Je hebt al een hele tijd een relatie en dan heb je nu toch ook de tijd om rustig tot een goede oplossing te komen?
Er is een aantal manieren om SM een plek in je leven of in je relatie te geven.
Ten eerste is het mogelijk dat je partner helemaal niet afwijzend tegenover SM staat en met je mee wil doen of je in ieder geval een kans wil geven het samen te proberen. Dan leg je nu dit boek terzijde en je doet de gordijnen dicht.
Ten tweede kan het zijn dat je partner weliswaar zelf geen belangstelling heeft voor SM en niet verwacht dat te krijgen, maar dat ze bereid is om je tegemoet te komen en dat ze binnen van te voren vastgestelde grenzen met je wil spelen. Dat is heel lief van haar en ik vind dat je dan alles in het werk moet stellen om deze oplossing kans van slagen te geven, ook als je voor jezelf niet alles krijgt wat je zou willen.
Als derde mogelijkheid kan ze zeggen "ik wil niks met SM te maken hebben maar ik vind het niet erg als jij wel SM doet." Ook dat moet je zeer waarderen want ze geeft daarmee aan dat ze jullie relatie belangrijk genoeg vindt om jou ruimte te geven om dingen met anderen te doen die jullie niet met elkaar kunnen doen. Ze heeft vertrouwen in jou en in jullie relatie en verwacht van je dat je dat vertrouwen niet beschaamt. Ik ken een aantal mannen die getrouwd zijn met een vrouw die niets van SM wil weten maar die het goed vindt dat ze met een ander SM doen. Meestal hebben ze dan goed afgesproken wat wel mag en wat niet mag. Sex is vaak uitgesloten, soms is kussen verboden, soms mag er heel veel als maar aan bepaalde voorwaarden is voldaan. Al die mannen houden zich voor zover ik weet heel goed aan die afspraken en zijn er heel gelukkig mee. Hun partners hebben een concessie gedaan maar hebben hun relatie behouden. Soms wordt hun relatie beter van zo’n aparte SM-relatie omdat een oorzaak van spanning uit hun eigen relatie wegvalt.
Tenslotte bestaat de kans dat je partner SM afkeurt en het ook niet goed vindt dat jij SM bedrijft. Moet je dan gelijk in paniek raken? Hoe lang heb je zelf met je fantasieën rondgelopen voordat je er met je partner over begon? Hoe kort heeft je partner er inmiddels over kunnen nadenken? Geef haar gewoon de tijd om aan het idee te wennen, misschien dat het een paar maanden duurt voordat ze er wat genuanceerder over gaat denken, zeker als ze in de tussentijd ziet dat je van haar houdt en dat zij belangrijker voor je is dan SM. Ze zal er misschien met een vriendin over praten, of op de televisie iets over SM zien, of toch dit boek lezen, en het is niet gezegd dat ze er over een half jaar nog steeds zo negatief over denkt. Geef haar de kans om er aan te wennen en zorg er voor dat je haar geen reden geeft aan jou te gaan twijfelen. Ik wed dat jullie vroeg of laat toch tot één of andere oplossing komen. Dat is die paar maanden wachten toch wel waard?
 

Terug