Een bezoek aan Mrs. Manita's SM en Fetish Party. 14 oktober 2005 Je rijdt Zaandijk binnen, volgt de lange straat langs het dorp, slaat dan rechtsaf een woonwijk in, je parkeert je auto als je bijna bij het water bent en het laatste stukje loop je. Het is fris, je loopt stevig door, en dan sta je voor een boot met lampjes en een bord .Showboat.. Welkom op de Fetish Playparty van Meesteres Manita. H. is er nog nooit geweest, is eigenlijk nog nooit op een fetish party geweest. Ik heb hem leren kennen bij de AVSH in Amsterdam, we hadden wat gepraat, hij was nieuw in de bdsm wereld en hij bleek mijn site te kennen. Dat doet mij altijd goed. We hadden nadien nog wat gemaild, en toen stilte. Maar ik wilde hem nog wel .s zien, met hem spelen, en toen ik besloten had om vanavond naar de showboat te gaan, was hij het ideale gezelschap. Per email had ik hem uitgehoord over zijn fantasieën en voorkeuren, wat hij spannend vond en wat juist niet. En hier staan we dan, voor de deur van de showboat. Binnen is een kleine receptie waar ze aan de hand van je reserveringsnummer (reserveren verplicht) je een genummerd sleuteltje geven. Het sleuteltje is van een kluisje waar je je spulletjes in kunt stoppen (hoef je niet met je hele toybag over de dansvloer te slepen) en tegelijkertijd is het nummer van het sleuteltje je account bij de bar. We lopen rechts de trap af naar beneden naar de kleedruimte. Maar verkleden hoeven we niet, ik kleed me in het algemeen thuis al in mijn .party kleding. en ook H. had zijn leren broek en shirt al aan. H. stopt mijn tas en jas in het kluisje en doet het op slot, hij doet het sleuteltje (zo.n ouderwets zwembadkastjessleuteltje) met het bandje om zijn pols. We lopen de kleedruimte aan de achterkant uit en staan in een knusse speelruimte, niet te groot maar met erg veel toestellen bij elkaar. Het is er nog rustig. Terug door de kleedruimte lopen we rechtdoor, langs de trap, de grote speelruimten in. Rechts douches, links wat kamertjes, en dan rechts een uitstalling van fetish kleding waar mensen aan het passen zijn. Met op- en afstapjes komen we door een smalle doorgang in de middelste speelruimte. Links een kooiconstructie met twee speelplekken, met een sling en een rek. Rechts daarvan twee kruizen en een spankingbankje. Aan weerszijden in de ruimte, aan het begin en aan het eind, banken voor de toeschouwers. H. kijkt met grote ogen naar de voor hem zo nieuwe enge dingen. Ogenschijnlijk besteed ik geen aandacht aan hem, maar door mijn wimpers kijkend houd ik hem nauwlettend in de gaten. Hij volgt me gedwee, zijn ogen uitkijkend. Door een gangetje komen we in een halletje waar rechts een nis is met een grote gevangeniskooi en nog een klein hokje. Dan gaan we de trap op naar boven (er zijn trappen aan beide uiteinden van de boot). Bovenaan een winkeltje waar iedere maand fetish kleding wordt verkocht, ernaast een standje met zwepen. Ik voel aan een flogger, middelzwaar, een iets te licht handvat, maar niet duur, zo.n 60 euro. Dan lopen we verder (of eigenlijk terug, vergeleken met de richting waarin we onderdeks liepen) naar de dansvloer (dus boven de middelste speelruimte ongeveer). Links nissen met lage banken en tafels, rechts de dj en wat attributen voor de show later vanavond. Dan achter de dansvloer de bar, een heel grote bar waar al heel veel mensen gezellig omheen zitten. Gelukkig hebben ze nog koffie, van drinkbare kwaliteit. H. haalt koffie voor me, drinkt zelf fris. Achter ons is een kleine ruimte waar een buffet wordt opgesteld. Mrs. Manita heeft aan alles gedacht. Ze staat zelf naast de bar met iemand te praten, ik groet haar maar ik ken haar niet goed, het is de tweede keer dat ik op haar feestje ben. Ze doet in het algemeen heel vriendelijk, niet gemaakt-streng zoals zoveel dominante dames, maar door de vriendelijkheid heen straalt een dominantie die toneelspel overbodig maakt. Dat zijn de meesteressen die je moet hebben. Maar zoals ik al zei, ik ken haar niet goed. We komen T. tegen, een dungeon monitor, die ooit een cane van me heeft gekocht. We komen wat andere bekenden tegen, we lopen wat rond, de mooie mensen in hun sexy kleding bewonderend, ik houd H. scherp maar onopvallend in het oog. "Laten we 's naar beneden gaan". "Ok" "Daarlangs, de trap waarlangs we daarnet ook naar beneden zijn gegaan". H. volgt me nog gedwee naar de middelste speelruimte. Er spelen nog niet veel mensen, het ene kruis is bezet en ik besluit het andere dan maar bezet te gaan houden en ik vraag H. om mijn tas te gaan halen. Naast zet een vrouw en andere vrouw in een fraaie bondage. Dan gaat de vrouw in de touwen tegen het kruis en krijgt er van langs met een lange zweep. H. blijft wel lang weg, ik twijfel of ik zal gaan kijken waar hij blijft, maar dan ben ik mijn mooie plekje kwijt want er komen al meer mensen kijken, op zoek naar een speelplekje. Ik verveel me niet, het spel van de twee vrouwen is leuk om naar te kijken. De bank naast hen vult zich met schaars geklede stellen. Dan komt eindelijk H. aandragen met mijn tas, hij was verdwaald in de vele doorgangen en speelruimtes. Ik neem het hem maar niet kwalijk. Een spel met een volkomen onervaren sub is wel lastig. Je hebt van te voren gevraagd wat hij lekker vindt, een beetje gevist hoe ver hij zou durven gaan, maar iemand zonder ervaring kan daar eigenlijk niets zinnigs over zeggen. Spanking, dat vond hij het lekkerst. Dus het is zeker dat we daar niet mee gaan beginnen, hij moet het niet te hoog in zijn bol krijgen, en we beginnen met wat experimenten met twee lange touwen. Ik geef eerlijk toe (aan u, de lezer, niet aan H. tijdens het spel natuurlijk) dat ik als meesteres niet heel erg ervaren ben. H. wist dat natuurlijk, zoiets vertel je elkaar wel. Ik had een boek over bondage van Jay Wiseman gekocht en vanavond kan ik daar mooi wat dingen uit proberen. Het eerste mislukt jammerlijk (met een bank vol toeschouwers) maar het vervolg gaat wel aardig. H.s armen zijn keurig op zijn rug gefixeerd met een zo niet sierlijke dan toch zeer acceptabele bondage. Maar helaas, of het nu de spanning is of de opwinding of de warmte of alle drie, H. geeft aan dat hij een beetje duizelig wordt. Snel maak ik hem los en zet hem op de bank, en geef hem water uit een speciaal voor noodgevallen meegebracht flesje spa blauw (sorry Manita, niet om jou barinkomsten te laten mislopen, puur voor noodgevallen). Als snel gaat het beter maar ik twijfel of we verder moeten gaan. Het is link, als iemand flauw wordt, je weet nooit wat er gebeurt, maar aan de andere kant het spel is zeer licht en het zou zonde zijn om niet nog voorzichtig wat te proberen. Bovendien, als we stoppen is dat voor H. een negatieve ervaring en loopt hij het risico om een volgende keer puur uit zenuwen weer flauw te vallen. Beter om met een positieve ervaring te eindigen. Voorzichtig doen we wat eenvoudige dingen, H. geeft er blijk van om het fijn te vinden en ik moet zetten dat ik mezelf ook wel amuseer. Het heeft beslist zijn charme om met een onervaren subje te spelen. We eindigen met een flinke spanking, zo flink dat ik de volgende dagen blauwe plekken op mijn vingers heb. H. heeft er geen probleem mee want hij aait voorzichtig mijn kuit. Weer boven in de dansruimte eten we wat en we nestelen ons met een drankje aan een van de lage tafels langs de dansvloer, in afwachting van de show die in de loop van de avond wordt opgevoerd. Zelf heb ik het nooit zo op shows tijdens fetisch parties, maar de meeste mensen schijnen het erg leuk te vinden en Manita slaagt er steeds in om weer iets heel anders te verzinnen. Vorige keer was er eerst een paaldanseres en daarna een spacey uitgedoste meesteres met slavin, nu zien we een langbenige french maid die haar meesteres pest. Ik vind het prettig om vroeg op de avond te spelen want dan kun je daarna lekker bijkomen. We zitten op de comfortabele bank in één van de nissen, links en rechts wat andere stellen, lekker onderuit, tegen elkaar aan, te bekomen van het spel en te luisteren naar de muziek. Prachtig geklede mensen lopen langs, sommige priemend naar je kijkend, anderen gedwee hun partner volgend. Wat wel opvalt is dat je tijdens de showboat parties niet eenvoudig contact maakt met anderen, met onbekenden. Aan de bar zittend kan dat, maar de muziek maakt gesprek niet eenvoudig. Op de banken in de nissen kan het beter, maar daar klinkt de muziek nog harder en de meeste stellen zitten daar lekker tegen elkaar aan, nagenietend of voorgenietend van het spel. Misschien is het ook dat ik hier nog te weinig geweest ben. H. ammuseert zich in ieder geval kostelijk, kijkend naar de mooie sexy kleding en de mensen die er in zitten, en hij vleit zich lekker tegen me aan. Zo kun je naar harde muziek luisteren en toch lekker wegdommelen. Tegen twee uur is de avond nog niet afgelopen maar ik vind het welletjes. We lopen nog een keer beneden langs waar het nu behoorlijk vol is en alle speelplekken bezet zijn. Nog een voordeel van vroeg in de avond spelen, dan heb je lekker de ruimte. H. haalt onze jassen en mijn tas en bij de receptie leveren we ons nummertje in en rekenen af, dat kan per pinpas. Buiten is het koud. Een beetje bibberend lopen we naar de auto. Bij H. thuis drinken we nog een kopje thee. Locatie: Showboat, Lagedijk 328, Zaandijk Avond: Mrs. Manita Fetish Play Party Website: www.mrs-manita.com Bereikbaarheid: goed bereikbaar, ruim parkeren Speelruimten: ruim, veel speelruimten, veel toestellen Toestellen: prima Catering: goed Meesteressen: niet per definitie beschikbaar, Manita speelt soms met bekenden Gastheer: Manita ontvangt de gasten niet zelf maar is wel aanspreekbaar Prijs: zeer redelijk Algeheel oordeel: zeer goed Suzanne: "Een geweldige avond om lekker met z.n tweeën te spelen en dan op te gaan in de fetish menigte en te gaan dansen" terug