Respect?

8 januari 2010

Eergisteren heb ik iets merkwaardigs meegemaakt. Op de maandelijkse Mrs Manita Fetish Party - waar de usual suspects zich kou en winterweer en gladheid trotserend weer verzameld hadden voor fetish dance en sm play - gebeurde het volgende.

Een man staat vast in het schandblok, dat is opgehangen in één van de kooiconstructies in de speelruimte. Hij staat met zijn gezicht naar de deur en naar de toeschouwers. Een dame staat achter hem met een zweep, en haalt bij tijden fink uit. De man kermt zo nu en dan. Dan richt de dame zich tot het publiek en vraagt of iemand het ook 's wil proberen. Een dame in zwart met wit latex staat op en neemt de zweep over. De meesteres geeft uitleg: "Hij geeft cijfers. Als je bij tien bent moet je stoppen. Zes betekent 'stelt niks voor'". De dame in het zwart met wit begint, met een glimlach. Na een aantal keren uithalen vraagt ze om het cijfer. "Een zes, mevrouw". Iemand naast me fluistert "dat is lef, zojuist zegt ze een zes betekent stelt niks voor, en nu zegt hij gelijk zes" en we giechelen wat. De dame in het zwart met wit gaat wat harder slaan, totdat ze een zeven krijgt, en daarna zelfs een acht. Inmiddels is ze toch al wel een tijdje bezig. Ze heeft plezier in wat ze doet, ze registreert de reacties van de man, en ze glimlacht. Zo nu en dan wisselt ze een blik met de meesteres, soms lachen ze om een opmerking van één van beiden, of om een reactie van de man. De slagen zijn steeds harder, en de dame in het zwart met wit latex heeft ontdekt dat als ze de man zijn benen wijd laat zetten, ze een interessante plek heeft om te slaan, en met name om een hoger cijfer te bereiken. De man doet z'n benen steeds weer bij elkaar, wat een glimlach bij de dame oproept en ze zegt "benen uit elkaar!". Wij lachen zo nu en dan mee om een opmerking, of om een reactie van de man, of van de dame in het zwart met wit latex.

Dan ineens wendt de meesteres zich tot ons en zegt, snauwt bijna: "een beetje respect, graag!". Ik ben onthutst. Is dat omdat we lachen? Omdat we vrolijk zijn bij het aanschouwen van het spel? Is het omdat we geluid maken? Maar de dame in het wit met zwart en de meesteres lachen zelf ook steeds, en de man in het blok laat merken dat hij de humor van de situatie inziet. En wij mogen niet lachen? We lachen niet hard, we maken weinig geluid, maar we zitten wel dichtbij omdat er alleen maar ruimte is dichtbij. Je kan niet ver weg zitten. En hoezo "respect"? Betekent vrolijk zijn dat je geen respect hebt voor iemand? Betekent het kijken naar een sm spel dat je in een grafstemming moet zijn? Dat je moet huilen of zo? Natuurlijk hangt het af van de entourage die de meesteres - en de man in het blok - zelf creëren. Als een stel een spel doet en het is duidelijk dat het super ernst is, als er bij de spelers geen lachje af kan, dan hou je je als toeschouwer ook in. Dan kan je humor zien in de situatie, maar probeer je toch stil te zijn. Maar in dit geval praatten de beide dames, ze lachten om reacties van de man, of om het cijfer dat hij gaf. Het spel was ernstig, maar de humor was duidelijk zichtbaar. Als je niet wilt spelen met publiek dan moet je niet naar een party komen en als je niet wilt dat mensen lachen dan moet je ook geen humoristische opmerkingen maken.

Respect betekent in mijn woordenboek dat je waardering hebt, in dit geval voor het spel en voor de betrokken personen. Het woordenboek van Wikipedia zegt bij respect: "gevoel van bewondering op geestelijk en zedelijk vlak". Ik heb respect voor Theo Maessen, maar mag ik dan niet heel hard lachen om wat hij zegt of doet? "Maar Theo Maessen is een stand up comedian" zeg je dan. En is de situatie van de man in het blok dan niet komisch? Enerzijds staat hij daar vrijwillig, en is hij blij met hoge cijfers. Anderzijds is hij bang voor de hoge cijfers, maar daagt hij de dame toch uit met zijn reacties en zijn cijfers. Op een gegeven moment vraagt de dame in zwart en wit aan de meesteres "geeft hij ook wel uit zichzelf cijfers of moet ik er steeds om vragen?" en dat is komisch. Ze praat over de man alsof het een hond is: "apporteert hij alleen tennisballen of ook wel 's een stok?", of een wasmachine: "droogt 'ie ook in stand twee, of wast 'ie dan alleen?". Wij schoten in de lach, maar zeker niet door gebrek aan respect, integendeel. We vonden het allemaal zeer de moeite van het aanschouwen waard, we waardeerden het spel en de spelers, en we bewonderden het geheel. De meesteres dacht misschien dat ze zelf heel respectvol was door ons zo af te snauwen.

Ik verzet me tegen het idee dat je niet vrolijk mag zijn tijdens sm spel of bij het aanschouwen ervan, zolang je als publiek maar niet uit de toon valt bij de spelers zelf, dat wil zeggen dat als de spelers super ernstig zijn en heel zwaarmoedig kijken, dat je dan niet uitbundig lacht. Zoals je in mijn verhalen en hoofdstukken kunt lezen, probeer ik zelf altijd humor in het spel te brengen. Jan deed dat door bijvoorbeeld een double bind te bedenken: een vraag waarop alleen maar verkeerde antwoorden mogelijk zijn. En dan lachte hij om mijn reactie, en soms om het antwoord waarmee ik de vraag trachtte te omzeilen. Wat ik zelf ook best grappig vind is de dubbelzinnige situatie waarin de sub zich bevindt: enerzijds op zoek naar meer pijn of naar meer onderdanigheid, maar anderzijds op zoek naar wegen om de pijn te ontvluchten. Voor mij is humor een manier om daarmee om te gaan, voor een ander is doodsernst een manier om ermee om te gaan, maar geen van beide impliceert een gebrek aan respect.

Even later zag ik iets wat ik zelf een gebrek aan respect voor het zittend publiek vond. Ik zat op een bank met een aantal mensen te kijken naar een spel van drie heren en een dame. Ik legde aan H. en S. uit dat de sub het toch maar makkelijk heeft: drie heren zijn fijne dingen met haar aan het doen en zij hoeft alleen maar te staan en te genieten. De heren doen al het werk, de voorbereiding, het bedenken van het spel. Zij staat te genieten. Dat kan een probleem zijn in de relatie tussen sub en dom: de dom voelt steeds meer dat hij/zij al het werk doet, het denkwerk en het doe-werk, en dat er niets voor terugkomt. "Prinsesjesgedrag" heet dat: alles over je heen laten komen en ervan genieten maar geen energie teruggeven. Het is ook niet eenvoudig om dat goed te doen, maar je realiseren dat je iets terug moet doen is een eerste stap. Je moet als sub zorgen dat je dom ook uit het spel haalt wat zij/hij uit het spel wil halen. Ik praatte daarover - fluisterend - met H. en S. die nieuw zijn in de scene en hun modus operandi nog een beetje aan het zoeken zijn. Maar goed, we zaten naar het spel te kijken en ineens stapt een vrouw in de sling vlak voor ons, tussen ons en het spel waar we naar aan het kijken waren, en een man komt aan en ze beginnen een potje platte sex vlak voor onze neus. Dat mag natuurlijk. De sling hangt daar, en wij waren zelf zo gaan zitten dat de sling tussen ons en het spel was, met enige afstand ertussen, volgens sommigen betoon je dan meer respect. Maar platte uitbundige soppende sex zo vlak voor een bank met toeschouwers, is dat respectvol? Na een minuut of vijf liep de sex man weer weg, de vrouw stond op en liep weg, en zonder de minste poging de sling te reinigen van de diverse soorten lichaamsvocht die ze erop achter lieten, verdwenen ze. Weinig respect voor degenen die na hen de sling wilden gebruiken, lijkt me. Ik denk dat het aan de aandacht van de dm's is ontsnapt, ik kan me niet voorstellen dat Mrs Manita het goed vindt dat je je viezigheid voor een ander achterlaat.